همیشه نزدیکهای عید که می شه یاد این شعر سهراب می افتم :
همیشه نزدیکهای عید که می شه یاد این شعر سهراب می افتم :
مانده تا برف زمین آب شود.
مانده تا بسته شود
این همه نیلوفر وارونه چتر
ناتمام است درخت
زیر برف است تمنای شنا کردن کاغذ در باد
و فروغ تر چشم حشرات و طلوع سر غوک از افق درک حیات.
مانده تا سینی ما پر شود از صحبت سنبوسه و عید.
سال نو بر همه مبارک